Freitag, 4. März 2011

antisiyonizm

anti siyonizm demek zionist düsünceye karsi olmak demektir -en kolayindan.
sionizmin arkasinda ne var dersek, ilkin emperyalizmi kendisine program haline getirmis olmasi (Jakob Goldberg „Das Wesen des Zionismus“, 1972).
yani anti siyonist olan birisi ayni zamanda antiemperyalist olmasi lazim, yani kapitalist olupta antisiyonist olmasi biraz garip olur. sorun su ki israil politikasi hep emperyalistti ve herzaman emperyalist güclerle anlasmaya hazirdi, ve anlisiyor da. dolayisiyla bugün israil politikasini elestirmek ya da antisiyonist olmak biraz da marksist bir elestiri mantigi üzerinede kuruludur, kesinlikle duygusal bir tepki degildir, yani araplarla bir empati icerisinde olmaktan meydana gelmez. ne zaman özellikle bir dogulu bu elestiriyi yapsa bu tür bir argüman cikar karsisina ve gözünü acip kapamadan antisemitist olur. bu öldürücü argümanin tuzagina düsmemek lazim!

sonra ingilterenin zionistlere israili vermelerinin sebebi israelin batiya (emperyalist güclere -ingiltere, amerika ve almanya) yaptigi teklif yüzünden olmustur, bizi koruyun ve yatirim yapin bizde size asya planinizi -yani ortadogu planinizi gerceklestirebilmeniz icin (barbarlara karsi kültür savasi altindada gecer almanya'da, ya da almanyanin dünya politikasindaki' büyük dogu rüyasi' diye)  firsatlar yaratalim, mesela savunmanizi ve askeri hareketlerinizi burdan, yani israilden yapabilmenizi saglayalim diye anlasma imzalanmis, bu anlasma hala gecerliligini koruyor ve belgelenmistir. (Lord Melehett'in (ingiliz siyonist) "Daily Telegraf"'a gönderdigi mektup, 14.6.1937) bu konudada cok basarili olmuslardir zaten.

sonra siyonizm kendisini din üzerinden tanimliyor, bu antisiyonist olmak icin bir sebep degil ama kendilerini ilk, özel, secilmis irk olarak tanimlamalari, yani bütün varoluslarini kendi irklari üzerine dolayisiyla dinleri üzerine kurmalari ayri bir radikalizm. (XXVII Siyonist Kongresi, 1968, Jerusalem, -israilin dis bakanligindaki bilgiservisinden 1969 ).


siyonizmde kendi kendine olan irkciligi, yani kendini temellendirdigi irkciliginin yanisira bir de arap düsmanligi, yani arap irkciligi vardir, Borochow'da (1964) Herzl gibi 1300 seneden beri filistinde yasayan araplarin 'yahudi kolonizasyonun' da yahudilerin getirdigi kültüre kesin olarak asimile olmalarindan yana. (B. Borochow, "Unsere Plattform", Paris, 1964). bu konuda zaten oldukca basarili oldular. asimile etmeyi birak yok ettiler, bu bir katliam degilse nedir bilmiyorum.

1933'ün almanya'sinda antisemitizm terörü baslarken sionist bir gazetede: "Biz de saf ve dürüst bir iliski icerisindeyiz kendi irkimizla, o yüzden siz almanlari gayet iyi anlayabiliyoruz, cünki sizin de amaciniz irkinizin temizligi -safligini korumak. iste bu prensibe bizde karsi gelmek istemedigimiz icin karisik-evliliklere (yahudi ve alman), kültürel sinirlari gecmelere, yahudi irkinin saf tutulmamasina karsiyiz, ve alman kültürünün yaptiklarini büyük bir hayranlik ve dürüst bir katilimla izliyoruz." (21.6.1933, "Jüdische Rundschau"). maalesef buna benzer bu durumla empati kuran bir kac belge var (siyonistlerin durusunu yapilan katliama karsi gösterdikleri empatiden). bütün dünya yapilana bas kaldirirken, propaganda icindeyken, ya da yardim - yahudilere davet gönderirken (mesela türkiye gibi) - 1933 yazinda Prag'da olan XVIII. Siyonist Kongrede, yahudilerin Almanya'da olan durumu hakkinda hic bir söz gecmemistir. Chaim Weizmann, siyonizm hareketinin baskani, 1935 te XIX. Siyonizm Kongresinde ".. yahudilerin almanya'da baslarina gelenlere tek cevap büyük, güzel ve adilce kurulucak olan bir Israil'dir (Erez Israil)." demistir. (Klaus Pohlkan, "Horizont" 1970). Yinede burdan bir cok yahudi irkciligi yapanlar gibi israilin yahudi katliaminda büyük paylari oldugunu söylemek, yada tesvik ettiklerini iddia etmek cok yanlis olur, en azindan benim ne aklim ne de vicdanim buna el vermez. Yahudi katliami sirasinda yapilan talihsiz sionist yorumlari en azindan bütün bir israil, ya da israil politikasiyla bütünlestirmeye gerek yok.

ayni zamanda  bugün israil'de bu tür bir siynonizmi ortadan kaldirmaya calisan israilliler var, bir ulus olmaya calisanlar bunlar, dolayisiyla her ulus olmaya calisan yahudinin arkadasinda siyonizm ideolojisi yoktur. sionizm reaksiyoner, bastan beri emperyalist, yahudi sosyetesinin kurdugu ve devrimci isci sinifina karsi savasan ulusalci bir ideolojidir. (1903, Theodor Herzl Zarin icisleri bakani Plehwe'ye yazisinda isci sinifina karsi yürütülen savas ve isci sinifini savunan partilerin siyonizme olan tehlikesini anlatir).

Son kertede kac tane filistinliyi öldürdükleri, ve akil disi metodlar kullandiklari, bugün kimseyi israelin elestirmemesi, ve elestirildiginde hemen antisemitist ilan edilmesi, yani bunlari hic saymaya gerek yok sanirim. tabi bütün bu filistin-israil problemini kendi cikarlari icin kullanan diger politikalarda, yani devletlerde suclanmasi lazim, ve araplarin bu duruma duruslari zaten oldukca celiskili ve elestiriye acik, o yüzden lanet edilcek bir durum bu durumun bütünü. Yinede bütün bu sebeplerden dolayi anti-siyonist olmak sart, sadece filistinlilere karsi medeni bir borctan ziyade, yaptiklari politik adimlarin bu denli elesitiriye kapali olusu, bu denli emperyalist oluslari ve sistematik bir sekilde her elestiri altina bir anti-semitizm yerlestirmeleriden kaynakli olarak sart.

arabistani anlamak

suudi arabistan da yasanan seriata karsi olmamak icin bir argüman varmidir acaba.

israili anlamak

anti-siyonist olmamak cok zor bir sey.